Իրանը պատրաստվում է հակահարված տալ Միացյալ Նահանգներին Մերձավոր Արևելքում՝ հաղորդել է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի Telegram ալիքը։ Ավելի վաղ հաղորդվել էր, որ «ամերիկացիները սխալ հաշվարկներ են արել», քանի որ Իրանը նախկինում տարհանել էր բոլոր նյութերը երեք միջուկային օբյեկտներից, որոնք հարված էին ստացել ԱՄՆ-ի կողմից։               
 

Ֆաբրիկատորյան եղբայրների տները Մեզիրեում

Ֆաբրիկատորյան եղբայրների տները Մեզիրեում
31.01.2014 | 11:42

Պատմականորեն առնված՝ մերն է այն ամենը, որ հայը տվել է աշխարհին: Մեր ստեղծածը պատմության որ դարում էլ և Երկրագնդի որ կետի վրա էլ լինի՝ կմնա սեփականությունը հայ ոգու... Հայ մտքի և բազկի գործերը Հայաստանից դուրս կմնան իբրև հոգևոր գաղութներ: Այո, մարդկային սփյուռքից զատ, մենք ունենք նաև մեր ստեղծած արժեքների սփյուռքը:
Գ. ՆԺԴԵՀ


Ֆաբրիկատորյան եղբայրների տեքստիլ ֆաբրիկան Օսմանյան կայսրությունում եզակի ձեռնարկություն էր։
Հաստատության հիմնադիր Գրիգոր Ֆաբրիկատորյանը պատանի հասակում մեկնել է Կարին, որտեղ պատահաբար գնել է Եվրոպայից բերված, կտորեղեն արտադրող փչացած մի դազգահ, բնատուր ուշիմության շնորհիվ վերացրել թերությունը և աշխատեցնելով՝ արտադրողականությունն ավելացրել շուրջ 1000 անգամ։ Ցանկանալով խորամուխ լինել գործի մեջ` նա մեկնել է Լիոն, որտեղ, շրջելով զանազան տեքստիլ ֆաբրիկաներում, ձեռք է բերել հիմնարար գործնական գիտելիքներ։
1869-ին Գ. Ֆաբրիկատորյանն ընտանյոք տեղափոխվել է Մեզիրե (Մամուրեթ-ուլ Ազիզ) և հիմնել ծաղկավետ մետաքսյա կտորեղենի գործարան։ 1884 թ. Լիոնի միջազգային ցուցահանդեսում նրա արտադրանքն արժանացել է պատվոգրի ու մրցանակի։ Ըստ որոշ տեղեկությունների, սուլթան Աբդուլ Համիդին նվիրել է մի թանկագին մետաքսե գործվածք, որի համար պարգևատրվել է շքանշանով։ 1886-ին գնել է ծաղկահյուս մեքենաներ և որդի Տիգրանին ուղարկել Մարսել` դրանց արտադրական գաղտնիքների մեջ խորամուխ լինելու համար։ 1888-ին Գ. Ֆաբրիկատորյանը պարգևատրվել է «Օսմանիե» 3-րդ աստիճանի շքանշանով և մեկնել Ֆրանսիա՝ կրկին այցելելով բազմաթիվ ֆաբրիկաներ: Մեկ տարի անց զգալիորեն ընդարձակել է ձեռնարկության գործունեությունը` Եվրոպայից և ԱՄՆ-ից բերելով արդիական սարքավորումներ։
Հոր մահից հետո գործարանի կառավարումն ստանձնել են նրա հինգ որդիները՝ Մամասը, Տիգրանը, Սամվելը, Կարապետը և Ահարոնը։ Ահարոնը տնօրինել է հումքի գնման և արտադրանքի վաճառքի ճյուղը, մեքենագետ Տիգրանը Կարապետի հետ հետևել է սարքավորումների անխափան աշխատանքին, իսկ Սամվելը կտորեղենի ներկման և գունազարդման մասնագետ էր։
Մետաքսե գործվածքների գործարանին զուգընթաց, եղբայրները հիմնել են նաև մանվածքի ֆաբրիկա` արտադրելով ու մատչելի գներով վաճառելով բամբակե ու կտավե գործվածքներ, անձեռոցիկներ և այլ ապրանքներ։
Կարապետը, ապա նաև Մամասն ու Տիգրանը մեկնել են ԱՄՆ, որտեղ ուսումնասիրել են մետաքսե ու բամբակե գործվածքների արտադրությունը և վերադառնալով Մեզիրե` իրենց հետ բերել շոգեշարժ սարքավորումներ, այդպիսով կատարելագործելով սեփական ձեռնարկությունները։
Ֆաբրիկատորյան եղբայրների մանվածքի ֆաբրիկայի արտադրանքը Լիոնի, Մարսելի, Փարիզի, Բրյուսելի միջազգային ցուցահանդեսներում արժանացել է մեդալների, որոնք պատկերված էին նրանց ֆիրմային թղթաձևերի գլխամասում։
Ֆաբրիկայում մշտապես աշխատել են 200-300 մեզիրեցի ու խարբերդցի հայ կանայք։
1915 թ. Ֆաբրիկատորյանների ձեռնարկությունները պետականացվել են, իսկ 5 տներում 29 հոգով բնակվող ընտանիքի բոլոր անդամները՝ սպանդի ենթարկվել:

Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆ

Դիտվել է՝ 4680

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ